Florencio Delgado Gurrriaran recolle en O soño do guieiro, como homenaxe ao seu amigo e compañeiro político, Castelao, poemas de corte social e reivindicativo publicados durante a República, a guerra e o exilio, dos que indica que son “a miña resposta a certos aconteceres deste século noso que xa anda nas encollas; son a expresión do meu reaxir de home galeguista, demócrata e liberal, amigo da España e da Galiza renascentes —amizades perfectamente compatibeis— e adversario decidido das ditaduras dereitistas ou esquerdistas”.